ذخایر سنگ گچ میلیونها سال قبل زمانی که آب شور اقیانوسها بیشتر سطح زمین را پوشانده بودند تشکیل گردیده است . زمانی که آب اقیانوسها عقب نشینی کردند ودر میان خشکی محصور شدند مرداب ها شکل گرفتند و با ادامه این تبخیر این آب ها شورتر و شورتر شدند و هنگامی که این نمک ها رسوب کردند به ترتیب ترکیبات مختلفی را تشکیل دادند که یکی از آنها سنگ گچ بود .در واقع سنگ گچ جز سنگ های رسوبی تخریبی محسوب می شود و بصورت محلول در آب دریا وجود دارد .هنگامی که در نقاطی از دریا ،آب تبخیر شود این ماده (سنگ رسوبی) دیگر نمی تواند بصورت محلول باشد ، به ناچار مقداری از آن نامحلول شده و رسوب می کند سپس بر اثر فعالیت های شیمیایی، با گذشت سال ها این ذخایر نمکی با گیاهان پوسیده و سایر مواد معدنی ترکیب شده و سرانجام حاصل کار تشکیل سنگ های الیه الیه بود که بطور متناوب یک الیه آن سنگ گچ و الیه دیگر آن سنگ آهک بود، این الیه سنگی که یک نوع ورقه شفاف است بصورت معادن گچی در می آید که از نظر زمین شناسی ارزش فراوان دارد.
ذخایر سنگ گچ بصورت الیه های تخت با ضخامتی در حدود ۶ تا ۸ فوت روی هم قرار گرفته اند که همانطور که گفته شد،اغلب دربین این الیه ها سنگ آهک یا سنگ رسی نیز قرار گرفته است .سنگ گچ بصورت تجاری هم از معادن روباز و هم از معادن زیرزمینی نزدیک سطح زمین استخراج می گردد . انیدریت به صورت سنگ انیدریت (CaSO4) که سولفات کلسیم بدون آب است بطور فراوان به عنوان مواد کانی در غشاء زمین یافت می شود و فقط در نقاطی که منشا آتشفشانی دارند سنگ گچ مشاهده نمی گردد. علاوه بر آن سنگ گچ و سنگ انیدریت طبیعی بطور گسترده ای در بسیاری از کشورهای جهان وجود دارد. اگر چه در بیشتر کشورهای دنیا معادن سنگ زیرزمینی هستند ولی در ایران تمام معادن سنگ گچ به شکل سطحی و با روش های استخراج روباز استخراج می شوند.
از جمله مصالحی است که در صنایع ساختمان سازی از اهمیت خاصی برخوردار است. قدمت استفاده بشر از گچ به حدود 5000 سال قبل میرسد (دیواره های قبرهایی در مصر که مربوط به آن دوران است به وسیله گچ اندود شده است). در ایران نیز استفاده از گچ به زمان حکومت اشکانیان میرسد. گچ از پختن و آسیاب کردن سنگ گچ به دست می آید.
ثبت ديدگاه